GEÇER ZAMAN ((Gülce-Yunusça)
Dağı taşı deler, çağlayıp gider
Güzeli bilmez ki, kederli eder Canları toprağa, gömüp gider Kıymet bilmez, geçer zaman Kalem; ne kelamlar, yazarken biter Silgi bilsen onu, biterken siler Kendince faydalı, bir şeyler eder Kardeş çalış, geçer zaman Gıybet günah bilmez, dosta laf eden Sudan bahaneyle, cana kin güden Nasip al Kuran’dan, ahlak görgüden Gerisi boş, geçer zaman Odun dıştan içe, doğruca yanar Güneş içten dışa, aydınlık sağar Birer mum yakalım, cehalet kovar Hayat budur, geçer zaman Hep çalışanların, defteri dolar Çalacak yitirir, sahte sevdalar Ecel gelir herkes, uykuya dalar Karar bizim, geçer zaman Feyzullah Kırca Akbaşlar köyü / Dursunbey |