BOZULMUŞ
Bizim köyün havaları bozulmuş,
Turnalar çeşmeye inmiyor artık. Dostluklar azalmış,bağlar çözülmüş, Gurbete gidenler dönmüyor artık. Bozkırında menekşeler açardı, Şeyda bülbül karaduta konardı, Cami-i lerin kandilleri yanardı, Tok açın halinden bilmiyor artık. Çardağın içine serdim postumu, Haber saldım dikenlere güllere, Aradım yollarda eski dostum u, Dedilerki gitti yaban ellere... Bilemedim taşın sert olduğunu, Şeytanın alaca gözlüsü varmış. Mazlum la zalimi ayıramadım, Siyaset cehalet almış yürümüş. Seyre daldım esenlerin dağını, Çekip beni eskilere götürdü... Çözemedim yoksulluğun dilini, Sürükledi yıllar duman çekildi. Hasret kaldım gidemedim ardımdan, Yıllar bana ümit verir oyalar... Anlayan yok imarından dilinden, Gönül koydum yol vermiyor kayalar. Halit Macit 01/06/2010 -Trabzon |
Şeyda bülbül karaduta konardı,
Cami-i lerin kandilleri yanardı,
Tok açın halinden bilmiyor artık.
Değişmeyen ne kaldı ki efendim.
Mevsimler,insanlar meyvaların tadı...
şiirinizi çok beğendim.
haz duyarak okudum.Tebrikler.