don tutsa düş mabetimiz
kayıyorken yıldızlar
canhıraş seslerde kan ter içinde ellerimiz değiversek az diyorum don tutsa düş mabetimiz ardımızdan yitmiş değerlerden kim bilir kalır mı? bir aşk’a dair umut gözlerimizin içindeydi ufuk yokluk bakışlara esirdi yüreklerimiz şimdi yangınlardayken tanrıdan tek umudum don tutsa düş mabetlerimiz... |
sevgılerımle