bir ömür yaprakta
bir çiçek olsam bir günlük ömrü olan…
bir yabancı elde can bulan… bitse bir gün yapraklarımdan döküle döküle, ben can versem gün ölümünde, o saysa seviyor mu sevmiyor mu diye; ama hiç bilmese benim onu son yaprakta da sevdiğimi… kaç nehirler sızdı yüreğimden, kaç sert rüzgâr dayandı cılız bedenime… bitmedi, bitmedi sana hissettiklerim, azaldım kendi benliğimden, üzdün… ve kırdın… bense korktum; bu sefer yenildim ve gittim bu hazanda… |