Ateşin Hudutsuz Suları/gecenin tenine sabahın buğusu yağdı öğrendim… ki adı ateşmiş/ sokakların eşref saatinde dolaştı yalnızlığın puslu perçemi bastım bağrıma tuz çiçek açtı ateşin hudutsuz sularında sancım kendi sızısında büyüdü sustum! gecenin kor karanlığına hazırladım ölüme nefesi sönmüş düşlerimin düğününü çalın sazendeler bu gece kınamız var an derin uykuların kelepçeli susuşunda törpüledi çelimsiz umutların gönlünü bilirim bendi yatağında akan her nehir deniz hayalini saklar ıslak eteklerinde toprağıma üşüştü masumiyetini kaybetmiş düş yağmurları ah al kınalı vahların ahu zarında gam-ı diyardın söylenmeyenlerin sızısı ömre sığdıramadım içimdeki dağın gölgesini şimdi bir yangın arefesinde ömrün zamanı uyutan deminde gün/ahlar düşüyorum! derken sustu! güneşin saçlarındaki mavi umutlar bir ağıt yanıyor gök masalının sevdasında Mehtap ALTAN 23 05 2010 |
derken sustu! güneşin saçlarındaki
mavi umutlar
bir ağıt yanıyor
gök masalının sevdasında
İnan çok güzeldi bu final....Buna yorum yazarak anlamsızlık yaratmak istemiyorum...Bırakayım böyle kalsın ...Düş gibi!