DİLENCİ
Yorgunluğundaydım kırgınlıklarımın,
Yorgundu kelebeklerin ölümü. Rüzgâr gözlerime kaçamak bakışların. Kalp kıpırtıları vardı bulutumda. Biriktirdiğim ise çocukluk düşlerim Ihlamurun dalındaki salıncakta. Yalnızlık damlalarım düştü nağmelerimden Issızın sessizliği akşamları gelirdi gönlüme Ve son yakındı, sarı bekleyişlerimden Umut dolu maviliklere, kutsanmış yeşilliklere. ...Issızdan dalgalara, dağlara. Resimlerimde gördüm ilk gözlerimi o zaman Yılların yaşanmışlıkları çizgilerimde saklıydı Aynalar bilmez halimi, efkârımı Tek yaprağı kalmış ağaçtım, sonbaharda Bekliyordum son rüzgârı. Uyan dedim aynalardakine, Kalk yabancı, aymazlığını bırak artık. Vakit ölü toprakları rüzgârda savurma vakti Akreple yelkovan bile isyanlarda, yoklar. Niçin beklemektesin, bekletilmektesin.. Ey dilenci... Bir yudum sevgi için dilenmek Senin harcın değil. Bırak ben dileneyim Sevgi istemek canımı yaksada. Belki birgün kor olur, yakarım... Gökhan KEVEN 28.05.2010/Nevşehir |