karamsar
İçim kapkara, bir renk arıyorum
Her şey üstüme geliyor Sonra yıkılıyor birden tepeme Sanki anbean ölüyorum. Elimden bir şey gelmiyor gözlerim uzaklarda Takılı kaldığı her anda aklım sılada Üzerimde tonlarca ölü toprağıyla Hayattan kopuyorum Geçiyor saatler yıllar ben hala yerimdeyim Güneş üzerimde turladı ben hala aynı yerdeyim Çakılmış bir mıh gibiyim aynı ses aynı soluk Bu şehirde yokum kalmadı içimde mutluluk… |