"hele bir düşsün hasretin hâlisi payına
mütemadiyyen dolanır ismi dilinde kelâma"

Haziran kokulu şiirlere gebe
Süheyla bakışlı bir gecede
kayıp kentin köşelerine gizlenmiş kayıp şairlerin
küskün şiirleri sığınır gözyaşların öksüzlüğüne
rüzgârın toy gülüşü belirir, mimoza ağaçlarının serpilişinde
bir yıldızın göz kırpışı kadar sükselidir istanbul
ağıt yakan kırlangıçların
kelebek uçuşlu tüylerinde.



akılda saklayıp kalpte bulunanlara
sahici Aşk derler
kalpte bulunup dile dökülene sevda..
dile dökülüp yerlere atılana kara çalarlar
kara çalınan her sevda
kumsuz çöllerde muamma...



kimsesizliğinde
başka hayatların ortasından geçerken
farkeder insan kendini
kaskatı bir benlik belirir gözlerde
bin kez ölür insan uçurtmasız çocuklar el sallarken.




avutulmak,
avunmak adına
kaç şiirin eşiğine k/oyulur
kaç dizenin beşiğinde sallanır acılar
kaç geceye gelin edilir her hece
sabrın öldüğünde sabaha kimsesizce.



acıyla oturup şiir ile kalkılır masalardan
okudukça yanılır
köşesiz sokakların doğrusunda
bir daha dönüp de
bakamazlar ki satırlara
pervasızca kalırlar, okyanusunda ahtların..



bitmesi düşünülen o kâbus
bereketlice çoğalır içlerde
düşündükçe o çoğalır
erirler sessizce..



bir mum ışığı ışıtır naifçe içlerdeki karanlığı
bir de şiirler ısıtır kırağı düşmüş saçları
ihanet yoktur hiçbir gizlide
vefa saklar alevin kızılı.



pamuk ipliğine b/ağlanır hayat
bir yudum teselli, bir tabak çerez, bir şişe tekirdağ
ve
bir kadeh şeref’ e..

ilk defa ardına bakarken bulur insan kendini
ilk defa göç ederken peşine takılır birileri
kaybettiği aklını bulmak uğruna
oturduğu masanın dipsiz şişelerinde firarîdir şimdi



boğazında düğümlenen lokmayı yutamamak
hiç iyi hissetmemek kendini
hiç gülememek
ne zordur bilsen kıyamet gibi.


bir kuşluk vakti
harabe gönüllerle
yaralı dizelerin şifasal anlamını aramak
satırların aralı yanlarına sığınmak
ismini bilmediği kuşların lügâtinde
hayata doğan huzuru bulmak ..
/şiir gibi/

şair olmak azaltmıyor acıları aşikâr
şiirlere oluyor olan, kendimizse manidâr
kaç şiirin dizesi yandı bilsen kifayet etmeyen sözlerimin gölgesinde
kaç gülün cin/ayeti d/okundu
ve kaç kâğıt küstü bana yüreğin gün dönümünde.



işte böyle şiir
ince ince dokunursun hislere
inci inci d/okunursun yüreklerde
sahi
biliyor musun şiir
kaç(bin) kez huzur koydun içime, vesveseli düşlerimde.

bilmiyorsun...

...