Ya Sin / Ey İnsan
Ay/kırı bir ay doğmuş olmak gerek
Hep gerekler üzerinden yürüdüm. Gerek, lazım, olmalı, çünkü, sebep Daha niceleri, Bir sağlam yer, Rehber aradım, bu kevgir olan Aklım ve ben. Yetmedi, bulamadı döndü Ay/kırı döndü. Doldu bir sürü ay/kırılık Öbek öbek, yığdım sipere Artık tek değil Aylarca biriktirdiğim Karşı duruşlarım, sorularım, Bir direniştim; Aykırılığım ve ben. Tüm cüceler, devler Hucüm ettiler, Kolkola girmişti. En önde asabiyet, ırkçılık çığırtkanları Ve ardından meleklere tapan insan azmanları, Dört koldan yayıldılar. Şeytani nutuklarıyla vurdular sipere Kaç çeşitti duruşları, sayamadım. Lakin topladım ki hepsi bir Kendi acizliğini bilmez bir kir... Her Tekbirde devrilir bu yokluk ordusu Güçlü değil, şeytani hilelerdir bunlar Nasıl Musa önüne atıkları ipler ve değneklerse Yaptıkları sihri yok eden Hak olan, Tekbir olan Yaradan. İşte tüm aykırılıklarım, Bir Hak kalsın diye, Temizledim, Beynimin hücrelerini birer birer. Ne şeytan Ne bir meleğim Ya Sin hitabına muhatap, İnsan olan Eşrefi mahlukat insanlardan biriyim. (Mayıs 2010 İstanbul) |
Ay/kırı döndü.
Doldu bir sürü ay/kırılık
Öbek öbek, yığdım sipere
Artık tek değil
Aylarca biriktirdiğim
Karşı duruşlarım, sorularım,
Bir direniştim;
Aykırılığım ve ben.
Güzeldi şair tebrikler.Saygılarımla