KÖRMÜŞÜM CANIM
Varlığın bitmeyen bir hazineymiş
Boşuna harcadım tükettim canım Gözlerin bir başka ayrı değermiş Bakmayı bilmedim körmüşüm canım Ömrümce sürecek sandım mutluluk Aydınlık olacak her zaman ufuk Gidince anladım çöktü karanlık Söndürdüm mumları elimle canım Elimde duruyor o eski resim Soranlara artık bilmem ne derim Yanıyor hasretten şimdi yüreğim Gelsen de söndürsen ne olur canım. |
kutlarım