HARDAYIM ARTIK
Hep sırtımdan vurdu,can dediklerim,
Sevgi bilmeyenle,koldayım artık. Ağlattı bülbülü,gül bildiklerim, Kuru çalılarla,hardayım artık. Bir gün viraneye,döner bağların, Kalmaz böyle,geçer,gençlik çağların, Belki bir gün geçer,burdan yolların, Sarılan kollarda,ben yokum artık. İsterim yüzünde,hüzün olmasın, Baharı görmeden,gülün solmasın, Bozulup bağların,hazan olmasın, Geçtiğim yollardan,geçme sen artık. Bakma şafak vakti.ahır dağına, Bülbül konmaz olur,gönül dağına, Yürü güzel yürü,bakma sağına, Sensiz o yallarda,yürümem artık. Duman oğlu derki,söyletemedim, Gönlünü gönlüme,bağlatamadım, Çok ağladım birgün,ağlatamadım, İstemem mendilin,verme sen artık. |