sılaya mektup
gönlümün sultanı
gözümün yagı ümit işıgım öbür yanım merhaba... önce senden özür dilerim kalbini kırdım istemeden, biliyorsun! özür dilemeyi beceremem evelerim,gevelerim. insan herşeyi burada anlıyor yanıyor kahroluyor, o zaman diyemediğim dilimiz ucunda söylemediğim, özrümü söylüyorum, ve senden,ve senden özür diliyorum. yoksa seni kırmak üzmek değildi dileğim, kıymetsiz dünyanın ne kıymeti var ki, senin yanında. unuturmuyum seni dolaşırsın damarlarımda memleketi de özledim taşını arıyorum, bazen başım çok ağrıyor dayanamıyorum sen üzülme sevdiceğim senin için buradayım şükredelim günümüze rabbim sağlık vermiş bize, dahada beteri var senin hasretin beni yaşatan senin özlemin beni burda, dimdik ayakta tutan. sen üzülme sakın orda görecek gün var daha belki bu gün belki yarın olacağım yanında. mektubuma son verirken ağaran saçlarımdan, bir tel bıraktım. o anlatır hasretimi seni nasıl sevdiğimi, tam zamanıydı sanki bakhele kalemimin yağı bitti. hoşçakal diyorum istemeyerek hiç canını sıkma birtanem; bu çile de bitecek. sayılı gün çabuk geçer gelecekte bir gün gelecek hoşcakal,,,hoşcakal. |