Çiçek ey!
Kim açar,
hanginiz böyle güzel... Kim dilenir, susmak varken sen açmaya koyulunca, ey çiçek. Kim bilenir, sensiz tutulduğu aşka. Kim körelir, dikeninde bilenen ruhların bıçağında. Kim, ey çiçek, çiçek ey! Kim susmaz ki, bakıp sana... kim edinmezki en derininden bir yara, kim? susmaz ki dikeninde açan kızıla... Dikeninde solan bana, Çiçek ey! 18.05.10 Asuman... |