ÇOK ACİL
ÇOK ACİL
Gitmeliyim Yeni bir umutsuzluğa Bile olsa Gitmeliyim Çok kaldım burada Yanan bir şeyler var Kaybolan, Son alev Kaybolalı ne çok Zaman oldu Kül bile soğudu Ben hala buradayım Yeşerecek bir çiçek Kalmamış ortalıkta Bir tohum bile yok Olsa ne fark eder Külde ışkın olmaz Yeni acılar, Yeni gözyaşları olsa da Gitmeliyim Yeni umutsuz aşklara Bile gitmeliyim Tutkuların ,özlemlerin Kül olduğu bu yerden Yeter dayandım Onun yüzü bile kül rengi Elleri her zaman Kül rengiydi zaten Bu sessizlik Bu durgunluk Artık ağlayanlar bile Yok olmuş Son çığlıklar kaybolalı Ne kadar çok zaman olmuş Her şey bomboş artık Ne acı ,ne gözyaşı Ne sevinç Umut yok olmuş Umutsuzluğun rengi kül rengi Bir rüzgar Bir fırtına sanki Ne zaman Çıkıp dindiği Bilinmeyen… Savrulan dökülen Bir şeyler yalnızca Artık sitemler yok olmuş Yıkılanlara bakıp Kurtarmak isteyen yok Rağbet yok hiçbir şeye Oysa ucuzluk Çoktan başlamış Sudan ucuz Ama maalesef Bir damla su yok. Gitmeliyim Çok kaldım Şiirlerin bile Kül olduğu Bu yerden Acil gitmeliyim Ama yorgunum Artık neyi bekliyorum Beklediğim şeyler yok Külde çimlenen tohum Bulunmadı şimdilik Kesin gitmeliyim Yeni bir mutsuzluğa Bile olsa Ben gitsem bile Rüzgar , Savur külü Her bir yana Bir tutam toprak at Üzerine Bir tohum arayacağım Ateşte bile yanmayan Çok acil Gitmeliyim Şiirlerin bile Kül olduğu bu yerden… JALE KESKİNKILIÇ |
yürek sesiniz susmasın
akıcı ve güzeldi