Feryat
Sus hiç bir şey söyleme, mazerete gerek yok,
Ecelim olsan bile, razıyım kabulümsün. Gel de saplan bağrıma, hançer ol veyahut ok, Canımı al istersen, beklediğim ölümsün. Ellerini ver bana, uzat haydi usulca, Bu rüya alemini, gezelim uçtan uca. Bülbülüm figandayım, duy bu feryadı gonca, Sen benim yüreğimde, hiç solmayan gülümsün. 14 Şubat 1984 – Salı / Ödemiş |