umut eskiz karasıBana tuvallere çizili yüzler gösterdiler Renkleri umutsuzluk boyaları Elleri yorgun Omuzları düşük Bana tuvallerde gözüktüler Gözbebeklerinde ölüydü kuşları. Tuvallerin çerçeveleri yoktu Çıkacak gibiydi yüzler Yüzlerdeki çizgiler ellerdeki ömürden daha çoktu Gizliydiler. Boyaların altında eskiz sandıklarında Gülümseyişleri Geçmişin umut kokusuyla çevrelenmiş tülbentlerdi Çocuklarının alınlarına bağlanmak üzere bekletildiler Ve sanamadılar Düşünemeyecekleri kadar Çocuklarının kaderi farklı. Şimdi hepsinin gözlerinde ölü kuşlar kadar, Eskiz sandıklarındaki gülümseyişle birlikte ağlar Çocukları… ezgi ç. 25.05.2010 |