Pencerede ki Ay
Bu gece uykular haramdır bana
Sen gideli beri hasretim sana O beyaz sayfalar boyandı kana Pencerede ki ay , ağlıyor bize Sarhoşum bak yine tövbemi bozdum Ağlayıp kahredip kendime kızdım Sevenler okusun bir şiir yazdım Pencerede ki ay , ağlıyor bize Rüzgarın çığlığı camı kamçılar Gönlümde isyanla ismin yankılar Sensizlik işkence sardı sancılar Pencerede ki ay , ağlıyor bize Daha ne gelecek sağ olan başa Hayata tutunmak nafile boşa Sensiz ölüyorum sen mutlu yaşa Pencerede ki ay , ağlıyor bize Ozan Mahşer-i Türk desinler öldü Bu yüzden tomurcuk gülleri soldu Ardından şairler saçını yoldu Pencerede ki ay , ağlıyor bize |