PÜRTELAŞ
İnsanlar akşam olunca
Bir bir evlerine dönerken Çalınmayan kapıların ardında Seni bekledim yıllarca Her telefon çalışında Sanki sen mişsin gibi Pür telaş oldum. Kalabalık caddelerde Gözlerim hep seni aradı Senin gülüşün Senin bakışın vardı Her bir yabancıda Sana adadım ömrümü Haberin olmadan Gecelerimin konuğu Gündüzümün giziydin. Ayrılığına dayanamadığım Hayırsız haylaz çocuğumdun |
Paylaşım için teşekkürler.
Saygılarımla.