KÖMÜR TOZLU ACI LOKMA

Bu gece acılarımı yutkunuyorum
Kömür tozlarıyla karışık
Bu gece ekmek acı, su bulanık bu gece
Kesildi içimde yanıp sönen en son ışık
Çekilsin komikler, kaybolsun pencerelerden
Bana ne dopdolu tencerelerden
Ben bu gece acılarımı yutkunuyorum

Namuslu insanlar ekmek peşinde
İndiler ta cehennemin dibine
Bir lokma afiyetti hayattan tüm beklentileri
Endişeyi kanıksamışlardı çoktan
Ama hesapta değildi ölüp gitmek hiç yoktan
Baş belası, riskli maden işinde
Namuslu insanlar ekmek peşinde

Nedir bu kader mi sönen ocaklar
Geriye kalanlar ne olacaklar
Yirmi sekiz şehit yatarken toprak altında
Sorumlular üstüne çekerken halı
Tüm hadise bir haberden ibaret mi olmalı
Halkı sömürürken kapitalist alçaklar
Nedir bu kader mi sönen ocaklar

Günlerdir duadaydı kara yüzlü kardeşler
Analar, babalar, çocuklar, eşler
Ne yazık ki kaderleri baştan beri gülmemiş
Kara yüzlü gönlü pak madencinin
Her gün helalleşip gidiyorlar işlerine
Üstlerine yığılırken tüneldeki kirişler
Günlerdir duadaydı kara yüzlü kardeşler

Rabbim merhamet etsin maden şehitlerine
Yakınlarına dahi sabrı cemil dilerim
Bugün yüreğim buruk, bugün ben zor gülerim
Amenna inanmışız, inanmışız ölüm hak
Ülkemin yaşadığı şu acizliğe bir bak
Fedakâr insanlardı yazın lahitlerine
Rabbim merhamet etsin maden şehitlerine

İhsan POLAT 20.05.2010 İspir