UMUDA KUŞBAKIŞIBir güvercin Yüzyıllarca uçmuş da Çakıl taşlarında sıçrayarak yürüyor Şimdi kıyıda tam karşımda sakıngan Durup bana bakıyor ya da öyle sanıyorum Yanılmıyorum Güneş içime doluyor Güneşleniyor Güneşleniyorum İletişimsizlik ağında irileşirken gözbebeklerimiz Gözlerimizi bağlamış ışık demeti Sürmüyor Çözülüyor Sönüyor Donuk bakışlarda yakalanan ortak yan Uçmak Hayır Yüzmek Hayır Eğilimlerimizle biz Yürümek Yürümek O da sonlanacak derken Dizlerimde derinleşiyor deniz Daha da Daha da yüzerken Kulaç kulaç kanatlanıyorum ardınca düşleyerek Konacak yer arıyorum Bir maviden bir maviye Tufan sonrası dallara Islak ıslak yetişiyorum Kanat renkli bulutta ona Söyleşerek uçuyoruz Kuşbakışı koylardan Taa umuda Seçkin Gündüz |