SON DAMLALAR
SON DAMLALAR
akşam karanlığı çöktü sanki üstüme bir yanım ki ağır darbeler içindeyken ağrılarımın acısı yankılarıyordu kalbimde birden ölylesine durdum saniyelerce aşk hayal edemezdi nerelere dalmıştım senin olmayışın yanımda ölüm gibiydi ilk defa hasretini yakıyor ağlıyordum buda acının en büyüğü olduğu kadardı. gözlerim birden cansız resmine takılmıştı aslında bakmaya korkuyordum gözlerinden silinip yok olurum diye baktım ki gerçektende yokmuşum o ışıl ay gibi parlayan gözlerinde hiç olmamak gibiydi yada öylesine düşüyordum uçurumlardan. kaç ay oldu bilmiyorum resmini bana verişin gülümseyerek al demiştin yokluğum da ilaç olur özlersen bakarsın diyordun işte düşünemedim ki o gün ayrılık günü olduğunu hayallerimin kırıntısında yağmur gibi yaşlar akıyordu söyle sana ulaştımı gözyaşlarım. aramayışın yada beni sormayışın varya kendi kendime unuttumu diyorum da hele gelmeyişin daha çok delirtiyor kalbim bile anladı unutulduğumu ben kendime anlatamadım taşlı yollarda resmin elimde gün ışığından gecesine kadar beklediğim günler oluyor kanıyor yaram tam işte şurası elimle tutsam durduramıyorum. içimde hep boşluklarla geziyorum senin yerini kiminle nasıl doldurayım ki senin baktığın gibi kim bakar gözlerime saatlerin yelkovanına takıldı yüreğim saniye saniye sensiz gelecekmiş ölüm kaderim gurur yapmasaydı seni bana alnıma yazsaydı keşke. herşeyi dokunduğum hayal oluyor bir tanesi neyi yaşadımsa solmuş resimlerde kalıyor dört mevsim de zamansız değişiyorum geceler ızdırap ama çok acı veriyor artık gölgelerden bile korkar oldum. bir tek bana resmin kalmış hatıra gözyaşları zaten bende esirdi kalbimin kilitlenmiş sözleri işte yokluğa doğru gömülüşüm gitti değip bir daha gelmezdin hayat zorunsuyor bazen beni kaderin cilvesi gülüyor yine. artık kimsenin bilmediği biri olmak kendimi karanlınlığa gömerek yok oluşum biliyorum tutmayacaksın ya ellerimi kör karanlığa düşüp yakmam mumları kimsenin tanımadığı biriyim artık elimde elin yok ama bir resminle gönlümden savuranı yazıyorum. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx |
bir yanım ki ağır darbeler içindeyken
ağrılarımın acısı yankılarıyordu kalbimde
birden ölylesine durdum saniyelerce
aşk hayal edemezdi nerelere dalmıştım
senin olmayışın yanımda ölüm gibiydi
ilk defa hasretini yakıyor ağlıyordum
buda acının en büyüğü olduğu kadardı.
gözlerim birden cansız resmine takılmıştı
aslında bakmaya korkuyordum
gözlerinden silinip yok olurum diye
baktım ki gerçektende yokmuşum
o ışıl ay gibi parlayan gözlerinde
hiç olmamak gibiydi yada öylesine
düşüyordum uçurumlardan.
kaç ay oldu bilmiyorum
resmini bana verişin
gülümseyerek al demiştin
yokluğum da ilaç olur
özlersen bakarsın diyordun
işte düşünemedim ki
o gün ayrılık günü olduğunu
hayallerimin kırıntısında
yağmur gibi yaşlar akıyordu
söyle sana ulaştımı gözyaşlarım.
aramayışın yada beni sormayışın varya
kendi kendime unuttumu diyorum da
hele gelmeyişin daha çok delirtiyor
kalbim bile anladı unutulduğumu
ben kendime anlatamadım
taşlı yollarda resmin elimde
gün ışığından gecesine kadar
beklediğim günler oluyor
kanıyor yaram tam işte şurası
elimle tutsam durduramıyorum.
içimde hep boşluklarla geziyorum
senin yerini kiminle nasıl doldurayım ki
senin baktığın gibi kim bakar gözlerime
saatlerin yelkovanına takıldı yüreğim
saniye saniye sensiz gelecekmiş ölüm
kaderim gurur yapmasaydı
seni bana alnıma yazsaydı keşke.
herşeyi dokunduğum hayal oluyor bir tanesi
neyi yaşadımsa solmuş resimlerde kalıyor
dört mevsim de zamansız değişiyorum
geceler ızdırap ama çok acı veriyor
artık gölgelerden bile korkar oldum.
bir tek bana resmin kalmış hatıra
gözyaşları zaten bende esirdi
kalbimin kilitlenmiş sözleri
işte yokluğa doğru gömülüşüm
gitti değip bir daha gelmezdin
hayat zorunsuyor bazen beni
kaderin cilvesi gülüyor yine.
artık kimsenin bilmediği biri olmak
kendimi karanlınlığa gömerek yok oluşum
biliyorum tutmayacaksın ya ellerimi
kör karanlığa düşüp yakmam mumları
kimsenin tanımadığı biriyim artık
elimde elin yok ama bir resminle
gönlümden savuranı yazıyorum.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Sanki sevdiğinden ebedi ayrılmış bir anlatım gördüm
Üzgün ve endişeli,ölümden ancak bir resim kalır
Hatırası bile zor anımsanır
Neylersin ölüm herkesin başında ,
Kim bilir nerde ve nasıl kaç yaşında
Hatırası bile insan örküntü veriyor
Hatırası yüreğinde kaldıysa
Geceleri bile anımsarsın o duguyu
Umarım anlayışım yanlış çıkar
Sevdanın yokluğu kısa zamanda biter
Ağlayan gözler parlayacak
Solan yüz gülecek
Mutluluk rüzgarı her tarafı saracak...
Sevgim sevgin olsun can şaire sevgi ve saygılarımla...
dost46 tarafından 5/21/2010 2:57:32 PM zamanında düzenlenmiştir.