----SEN-----
Sen,
Buğulu gözlerinde yaşam bulduğum Sevgili, Hangi çare dindirebilir,yokluğundan buz tutmuş ellerimi, Üşüyorum, Sensizliğin ayazında, Sonbahar misali dökülüyor umutlarım, ve, Ben bırakıyorum usulca ellerine kalbimi, GİT/me,diyemem sana, Mahmurlaşmış gözlerim,yokluğunun yorgunluğunda, Di’li geçmiş zamanların en sonlarında, Beklerken çaresizce, Hadi,GİT/me diyemem sana... Sen, Bakarken gözlerine titreyen yüreğim, Yaşanmayı bekleyen beşinci mevsimim, Yazım,güneşim,benim ilk baharım, Sonbaharda esen en deli ayazım... Gel,itme beni kör karanlıklara, Kul,köle deli divaneyim sana, Nasıl dayanırım,yüreğim isyanlarda, haydi çık gel artık, aşkımızı da al yanına... |
okumaya devam edeceğim
şiirselliğini
ebru...