![]() YALNIZLIK LİMANI
bir esinti yaladı yanağımı,
sağ yanımdan sol yanıma. aldı götürdü beraberinde dünden ne kaldıysa geriye Hafifledim, ne bir eksik kaldım, ne bir fazla Yürürken farkında olmadan farklılıkların; dalga sesleri med-cezir, bir gelip bir gitti kulak zarımın orta yerinden Sonra, farkına vardım yalnız olmadığımın garip bir karartı ilişti göz bebeklerime aldı yalnızlığımın içinden Tıpkı benim gibi tek başına kalmış, köşesinde yılların zulmü ile köhnemişti, Çapkın dalga sesleri ile flört etmekteydi sessiiiiz sessiz. O da ne! Bir bacağı eksik, “Belli ki meydan okumakta hala yaşama “ Ben “Merhaba” dedim ama O Duydu mu bilmem? Yaren olmak istedim nedense bir kalp alışı kadar sokuldum usulllllca kenarına önce yüz vermedi, eğildi diğer tarafına. Dost olduğumu göstermek istedim, Sıkıştırdım yüreğimi o aksayan tarafına. Gülümsedi! Önce o, sonra ben, gülüştük sonrasında. Misafirler çoğalmaya başladı gülüşme seslerine. Yalnızlıklar son mu buluyordu ne? Önce geldiler; çocukluğumda yalnızlığıma eşlik eden martılar, sonra bir karınca Ortak oldular üççeyreği tükenmiş simit kırıntılarıma. ve bir uğurböceği. ne işi vardı bilmem! ne bir çiçek var etrafımda ne bir çimen Bir şey diyebilir miydim! “Git!” Diyebilir miydim? Ah! Uğurböceğim Ah! önce kırmızısına daldım bedeninin sonra siyahına puaaaaaan puan. Belli ki o da sıkılmış, atmıştı kendisini yalnızlık limanına Aldırmadan âlemin kahrolası dumanına Paylaştık, paylaşmak adına ne varsa. Gün batımına doğru uğurladık misafirlerimizi Yine kaldık o meçhul gölge ile baş başa Ah! Tahta sıram, ah! Köhnemiş mahzun bank’ım Söz veriyorum sana. Yeniden geleceğime yalnızlık limanına Yine sıkıştıracağım yüreğimi o aksayan yanına. Önce o baktı bana, sonra dönüp ben ona. Peki! Hüzün erdi mi sona İstemeyerek de olsa, veda ettim yalnızlık limanına Cemil YILDIZ 15.05.2010 |
Kendimizi bulduğumuz bölümler var.
Kutlarım,çok güzeldi.
Selamlarla...