HİKMET GÜLÜ
Her canlıda ölçü plan tasarım
Gördüm de açıldı hakikat gülüm Özüne inmeyen bilmekler yarım Derdim cehaletmiş, çaremse ilim Zehirli arılar tatlı bal yapar Ağaçlarsa çiçek meyve dal yapar Toprak bak rengarenk süslü şal yapar Sordum sırf kendime, ben kime kulum Hayvanlar hizmete etmez itiraz Erzak vagonu mu boşalır her yaz Bakıp da görmemek nankörlük biraz Yordum da zihnimde savruldu külüm Bir meşkte atomlar elektronlar Varlık kitabının harfleri onlar Okuyan manayı keşfeder anlar Durdum da düşündüm, yeşerdi çölüm Akıl tetkik eder, tetikler sorar “Sebep sonuç” onu yordukça yorar Hikmet denizinde yön rota arar Vurdum sathiliği, nurlandı yolum Ey Bülbül zahire surete dalma Hikmet süzgecinden süzmeden alma Ahsenitakvim ol, bak geri kalma Kırdım kabuğumu, can buldu ölüm |