....SENVEBEN....
Sen, hep de suiistimal ettin gönlümü
Büyü mü yaptın, erittin tüm bedeni, Neden ki yapıştım, çekemem böğrümü? Sen de tümden kaçırdın, kör yüreğini Bütün isyanlarım , kalyonlarca derin Dağ bayır haykırdım, tüm ihmallerine Kor olsam da hiç çıkmaz senin kaderin Buzul gibi soğuk, kalsan da erine Eriyip karışmış senle tüm bedenim Adanarak seni öyle sindirdim ki Sadece senle ve sende tek kaderim Sana içten senle öyle girmişim ki... Kız, dön de bir bak maziye, aşk nerede? Bilmez ki, içimde yangının dansı; sen Köz ettin ufku, neden saldın ebede Yağmurunla kurudu aşk, ah bir bilsen! Sevda selidir deyip bir içe girsen Kahır içten yer, sen de bağrı oyarsan Yâr özlemle, bana bir aşkım da desen Canın mı çıkar beni sıcakça sarsan? Sanki de ben yoğum, senle ben olmuşum Sabah akşam karşımda olan bir tek sen Senle bir olmasam da kalbe oymuşum Ayağın, yoldaki sesi de ... Sade sen Ağla ezeli ve ebedi maziye Kalbim hep de atıyor… SEN… Sen… SEN… Sen... SEN Seni rehber yaptım ben istikbal diye... Geride tek kaldık sadece... “SENVEBEN” (17.05.2010)AZAP... |