GÜLİSTANI YİTİRDİM
Umutla çıktım yola bir abdal derviş oldum
Aşkın bâkiresiydim daha açmadan soldum. Geçmesini bilseydin mutluluğa tek yoldum Tende seni ararken gülistanı yitirdim. Düşüyordum sînene o hüzün yaprağından Serptin yâr üzerime sen ölü toprağından Seni aşkla tanırken vuruldum odağımdan Bataklıkta gül iken gülistanı yitirdim. Gidişinle birlikte kuşandım karaları Sabır ile kuruttum açtığın yaraları Senden önce var mıydım unuttum oraları? Kurak çölde gezerken gülistanı yitirdim. Dertli olan kalbimi tam ortadan bölmüşşün Benden uzak diyarda ağlamışsın, gülmüşsün Neye yarar ki artık benim için ölmüşsün Ben bülbülü dalında gülüstanı yitirdim... Ayşe Özdemir |
Benden uzak diyarda ağlamışsın, gülmüşsün
Neye yarar ki artık benim için ölmüşsün
Ben bülbülü dalında gülüstanı yitirdim...
Ayşe hanım
bu çok güzel
hüzün yüklü
dizelerinizi kutlarım
selam ve saygılar...