İstemiyorum Sensizliği
Dün yine boş sokaklarda aradım sevgimizi
Gökyüzündeki yıldızlara sordum yerini Prangalara vurdum ümitlerimi Yağmurlarla bekledim gelmeni Bugün ağlıyorum ben yine Küçük çoçuklar gibiyim anlam veremedim halime Işığın içinde karanlıkta kalmış gibi Aklımdasın her saniye Ufacık yüreğimle sevdim seni Esen rüzgarda duydum sesini İstemiyorum artık ben sensizliği Hangi insafsız aldı senı Kabuslar gördüm gittiğin günki gibi Çığlıklarla uyandım geceleri Ağladım ağladım bende her seven gibi Bulamadım bulamadım bir sen gibi Dalgalarla boğuşacak gücüm yok artık Ya teslim olurum bu ölü denize Yada çeker giderim busefer bende Canım acıyo canım yanıyo yine anne Kimlere sorayım seni söylesene Çölleremi düşeyim mecnun gibi bende Onlar sevgisini hissederken uzakta bile Varlığını bile hissetiremedin bu son gidişinle Artık geceleri gökyüzüne bakmıyorum Karanlıktan korkmuyorum Rüzgarları dinlemiyorum Ben mecnun olamıyorum Artık ben senden vazgeçiyorum |
Ya teslim olurum bu ölü denize
Yada çeker giderim busefer bende
Canım acıyo canım yanıyo yine anne
İsyanı satırlara yansıyan bir şiirdi... can yanınca ne güzelde ifade etmişiniz duygularınızı..tebrik ederim..
saygı ve sevgilerimle...
FIRAT EFE POLAT