günbatımı izlerdim gözlerini
kızıl ve mavi..
asi bir hırçınlık olurdu bakışların.
yakamozlar yüzünü çizerdi..
ve resmedilen her yalnızlıktı gözlerin.
akardı; zamandan sızan
heycanlı bir ürperişle
bir gülün ithaf edilmemiş güzelliğine..

bakardı;
donuk bir hüzün ıssızlığı
ve boşluğa gömülü..
özgürlüğüm kaybolurdu gözlerinde !
ve uzanırdı saçların ufuklara dek
çizgi çizgi.
yıldızlar uyum sürecinde...

bakışların vardı;
sırılsıklam ve çıldırtan...
suskunluğun
çığlık çığlığa bir sessizlik
dudaklarında saklanan..

bakışların vardı;
mülteci bir hevesle içime dolan.
ve unuttururdu herşeyi
gözlerinde can bulan
bir sevda dehlizi..

ben sürgünüm gözlerine !
yok başka bir şehir gözlerinden ötesi...



gözlerinden ötesi
kNk_erdem / AĞUSTOS 09’




’eRdem KNk