SANAmerhametini sevdim oda beni.. ellerimi tuttuğunda ellerin bir ölü dirildi bin asırlık karanlık bir şehre ilk defa güneş doğdu saçların dağıldığında kalbime gözlerim, gözlerine her baktığında, bir korku güneşi yitirmeye yeniden ölmeye dair bir bulut geçiyordu ya gözlerimden işte ondandı.. dünyama sığamadın ben senin sokağında kaybolurken daha daha sevecekti beni gözlerin keşfe açık kaç bilinmez varsa gidilecektik seninle.. sarıldım sarmalandım kanatlarımın altında, merhametine sığınan bendim oysa sen hep bana melek dedin.. |