5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1578
Okunma
DOĞMAYINCA
Güneş ufukta gurup etmiş de,
Vurmuş aksi masmavi denize.
Nazlı yar nice zahmet etmiş de,
Elvan gül yollamış bendenize.
Aldım elime daim kokladım,
Mest olup geçtim kendi kendimden.
Ayılıp ani etraf yokladım,
Bir baktım ki gül gitmiş elimden.
Her gelene sorup sual ettim,
Bulamadım andacımı asla.
Yığılıp yere aniden bittim,
Kaldı gözlerim yorumsuz yasla.
Bir ayıldım, her yan kıpkırmızı,
Yanımda ne gül, ne de güneş var.
Aldı içimi müzmin bir sızı.
Üstüme çullandı tüm tasalar.
Bu kızıllıkta kalakaldım ben,
Bulamadım kendime hiçbir eş.
Bilemem nasıl canlanır bu ten,
Doğmayınca gül yerine güneş.
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
ANILARDAKİ RESİMLERE’den
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz