EY AR'AR !
Ey ar’ar ! Niçin sima çevirirsin benden?
Hoşuna gitmedi mi hal ve hareketim? Gene de cayamasın fettânlık etmeden, Yoksa kâfi gelmed imi hoş meserretim? Ama bir yanda da kıçın kıçın kaçarsın, Bir yandan da bana intizarlar saçarsın, Bir yandan da muhitine küfür saçarsın, Belli mutlu kılmadı yapılan haletim. Öbür taraftan işve yaparsın devamlı, Lâkin neden durursun benimli gümanlı, Feminden duydum, söylenen söz amanlı, Demek ümitli kılabildi meziyetim. Arılar gibi eder durursun sen elfâz, Bir cihetten eksilmez ifa olunan nâz, Ama niçin edersin söyle böyle avâz, Anladım bunu sana yaptıran ziynetim. KÜÇÜK OZAN’ım, der durursun bu sözleri, Belki derman olur o dilberin közleri, Rânaca bakar bana karaca gözleri, Tamam bu tarzda baktıran hüsnüniyetim. KÜÇÜK OZAN(CML DMR) ELVEDA’dan NOT : AR’AR : Dağ servisi.(Burada sevgilinin boyu anlamında) İNTİZAR : Beddua, ilenme. GÜMAN : Şüphe. FEM :Ağız. ELFÂZ : Sözler. AVÂZ : Ses,seda. KÖZ : Sıcak kül .(Burada sevgilinin sıcaklığı anlamında.) |
sağlıcakla kalın