Hatırlanan Kış

Kar kahrı örttüğü gün,
Beyaz bir varoluş esinlenecek ölümden
Renksiz kalan onca şeyi turuncu kaplayacak,
Kış bahara, bahar yaza gebe kalacak
Mikail’in en çok sevdiği mevsim gülecek yüzümüze yani
Tüm şüpheler kesinlik kazanıp akıl boşlanacak
Ve güneşe, ilk kez dünyaya gelen bebeğin günahıyla
Bakacak filiz tutan fidan
Kuşlar bülbül ile gülü konuşurken,
Biz elma şekerinden bahsedip basıcağız kahkahayı alayına
Karlar kalktığı an

Dilemek yerine yaşamayı,
Yaşamak yerine yaşlanmayı
İsteyeceğiz arzu gönülden
Bu edalar da karışıp memleket topraklarına,
En komik laz fıkraları gelecek hatırımıza
Yarına, ertesine değil
Ana kanıcağız
Sere serpe akşam güneşine bir selam çakıp,
Devam edeceğiz kaldığımız yerden hayatlarımıza
Oturduğumuz tüm tabureler ve attığımız zar,
En iyi arkadaşlarımız olacak,
Gençliğin çocukluk devrimleri başımıza kalıp,
Dualara bir azar tutturulacak

En nihayetinde annemizin göğsüne mıhlanacağız gözü yaşlı,
Sonrasına bir beyaz gelecek ve tüm sızılar anacak adımızı

Ama şimdi yaz,
Yani daha vakit var
Biz gülelim elma şekerine gene,
Basalım kahkahaları
En içten ve delice
Bırak tabureler kırılsın
Ve biz en iyi zarları savuralım kaderimize
Kakılsın anaların başına alınmayan oyuncak,
Neyzen gibi geçer diyebilelim hele,
Biraz Nazım’ dan biraz da fasıldan dinleyelim şarkımızı,
Yılların ne de olsa yaşanacakların hesabı
Hem Mikail’in çocuğu gibi görelim sevdamızı
Hem de aynı vakit Azrail’den torpilli,
Bırak yaşlanmayı, yaşayalım Cebrail’e inat
Ve bütün çiçekleri kokla ve sonra kopart
Ama hep hatırı kalacak ölüm meleğinin,
Aslında kement boynuma vurulduğu gün,
Tüm bunları yaşamamış olmayı dileyeceğim

Külah dondurmalar,
Yarık sevdalar,
Uyduruk oyuncaklar,
Düşen baharlar,
Tabure ve zarlar
Ve şimdi hatırımda
Bunların hepsi hayal
Ve diledim:
Kalbi kırık kırlangıçlar misal,
Neden sonra bakışları,
Unuttum hepsi masal

Ve gene üstat dillendirecek aşı,
Tüm varoluşlar devrilerek
Unutamadığımız o adı,
Yani koyacak kapıma
O hiç beklenmeyen kışı


Hasan KARAKAYA
13.11.2009


hasankarakaya.wordpress.com/