DOĞAL AFET
gözlerimizde
soyunur günah ilk önce sıyırır ay mahremiyetimizi ne kadar da sabırsız bu telaşı görünce… varsın açık kalsın perde yalnız biz seyredeceğiz kendimizi dile yalvarır dudaklarımız duasında çırılçıplak bu gece masumiyet utansın… cehennem ateşinde lanetler yansın kavrulsun edepsizce… cinnet geçiren bedende zevk ölürmü sence uyuyan yer sarsılsın toprak tenimizde ar damarı çatlasın… çözülsün sırlarımız son sözümüzde belleğimiz boşalsın tahtına mahkum sularımız uykusundan uyansın … Aziz Yavuzdoğan 26.2.2007, istanbul |
ınanılmazsınız siz...ıyıkı tavsiyelere uyup okumuşum sizi...