İçimdeki Peygamber
Garib olmak gerekir
Kendine çevrene Durmadan, Devrilir içinde Bir put daha. Garib olursun herşeye, Değişen temizlenen İmanın ve sen. Etrafı kara bulutlar çevrelemiş Bir ışık hüzmesi tam alnına gelmiş Aklı al yanına ve yürü Ermekse yol belli Eğilmekse herşeye Hatırla; Geldiğin ilk nedeni. Akıl, Der ki Alim İçimdeki peygamberim; Peygamber ki benim Dışımdaki aklım. Ne kadar anlarsan Kendini, evreni Garib bir insan olursun Yakut elmas misali Çakıl taşları arasından Ayrılır, parlarsın. Yok artık deme Boş laflar bunlar Ya; Yürümek çılgınca Her şeyi ateşe verip Ve ben özgürüm demek. Ah delikanlı Benden deli akıyorsun ya İmrenmem ondan sana. Hey Hak Tertemiz yarattığın kullarından Can içinde can olan Aç gönlünü, Ve en güzel sözleri Yazılsın en derine. Yürü, Hz Adem’den günümüze Hakkı bil, Hakla ol Kalma n/isyan ateşinde. (Mayıs 2010 İstanbul) |