Yok Yerin...İçimden gelmiyorsun artık Cümlelerimi öznesiz bıraktım bilerek Düşlerim artık sensizler Eskisi gibi değil aşklarım Sevginin mutlulukla sınırlı olduğuna inanıyorum artık Aşkın yeri yok Aşka ayıracak gönül yok bende Üşümeyeceğim sevilmediğim için Beni sevsen de sevmesende umurumda olmayacak Şiirlerimi aşka bağlamayacağım Hayatın bana kattıkları ile yetinecek yüreğim Uçurup götürecek şarkılar beni uzaklara Bin bir umutla geri döneceğim Asla bir umutta yerin olmayacak Güneş kadar parlakken umutlarım; Ay gibi kapatmayacaksın önümü Karanlığa mahkum etmeyecek gözlerin beni Ben yalnızlığa mahkum geldim dünyaya Ve böyle gitmek benim kaderim Yazgımı silemez senin sevdan İçindeki sayısız aşk ile giremezsin gönül gümrüğümden Sensiz yaşamak zor olmayacak, asla! Ve ben sen yokken ayrılık şarkılarına adamayacağım kendimi Pişmanlık duymayacak, Seni vefasızca, senmişcesine öldüreceğim Farkına bile varmayacaksın Sen hep bir başkasını seveceksin Beni asla kaideye almayacaksın Ruhun hep başka göklerde uçacak Ve ben asla sevmeceğim seni Ne selamına muhtaç Ne de gözlerine özlem beslecek ruhum Bir parça nefret olacak sana kıyan Ve ben öleceğim birgün Bir şehadet gibi mırıldanacağım adını dudağımda Sevdiğimden değil inan unutamadığımdan İnsan vazgeçemeyince kendini böyle avutuyor… |