ağladıkçaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın memete yazılmıştır... oğlumun babasına... ayrılıktan dört yıl sonra... eylül... vakit gece yarısını geçmiş... ay ondördünde ... bağ evinin hayatını çevreleyen yetmiş santimetrelik duvarın üstüne tünemişim, ovayı seyrediyorum. ahmetin ağladıkçasına kırsalın sesleri karışıyor. hiç bir şeyi özlemesem, eski can yoldaşımı, devrimci dostumu özlüyorum. bir kalemde dökülüyor dizelerim... "ince"ye atfediyorum...
ağladıkça yeşermez bu dağlar gülüm
zalım bir sevda dolanır gönlümde her yan sana kesilir elim ayağım kesilir titreyerek yakarım cigaramı duldasında hasretin bir ömür tükenir -ki benimdir- seyrederim sessizce tutkulara boğulur tutkulardan arınırım can evimde seni umarım ıssız yollardan kimsesizlik çöker doruklardan üstüme yorgan diye sarınır ısınırım... Pervin Arslan eylül 2003 / mursallı AYDIN |