Umut IIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Mülteci yalnızlığı, öyle birşeydir ki, o an hangi ülke olsa sığınır yürek, çaresizlikten
Bir yolculuğun, mecburi istikametin de
Hangi yön denk gelirse O yöne düşmek kalır bize Yaşanacak bir ülke kalmayınca geride. Elde avuçta ne varsa satılır, umuda yolculuk için Derken, bir araç görünür uzaklardan Sanırım bizi buralardan götürecek araçta o olsa gerekti. Son pazarlıklar yapılıyordu, yolculuk için, üç aşağı üç yükarı Araç yaklaştığında, arka bölümü açılır, aracın içi karanlık ve genzi yakan rutubet kokusundan geçilmiyordu İçerde yaklaşık yirmi yirmi beş kişi vardı, hepsi de umuda yolculuğun mecburi istikametindeydiler, caresizce . Belki, yolun sonuna gelmeden, havasızlıktan da ölebiliriz, kim bilebilir . Ama, umudu, umutsuzluktan yaratmakta böyle birşeydir işte ! Akşama doğru araç yol alır uzunca bir zaman geçer aradan, içerisi hep karanlık olduğundan gündüz mü,yoksa gecemi pek fark edemiyorduk. sanırım üç beş gün oldu yola koyulduğumuzdan beri. Sonradan içimizde fenalaşanlar oldu, kimseler duymuyordu yardım çığlığımızı Göz gözü görmez zifiri karanlıkta. Her an, aracı durdurup,uçurumdan aşağıda atabilirler, havasızlıktan kokuşmuş cesetlerimizi, diye kötü düşünceler geçiyordu zihnimde. O an ağır bir uyku zorluyor, göz kapaklarımı, Uyumak istemiyorum, ama uyku öyle bir tatlı geliyor ki İstemeden de olsa, yenik düşüyor gözlerim, uykunun derinliğine. Sonra bir çöplükte buluyorum, bedenimi terkedilmiş Gözlerimi avuşturuyorum, rüyamı diye ? Çok sonra anlıyorum, öldü diye atıldığımı,bir hayvan leşi gibi İnsan değeri, vicdanın maddiyata döndüğü anda sonra Para etmediğini, anladım . "Anladım ki, git gide tüketiyor, insanlık yüreğinde ki, merhamet gibi değerli varlığı." Şimdi hangi dilde haykırayım size, kendimi ifade edebilmek için. Ki, dilim lal olduysa, çaresizlikten Bir de, önceden bildiklerimi unutturan, Şu mülteci yalnızlığı, sarmışsa eğer her yanımı Hangi ülke kabul eder şimdi beni, benliğimi hiç bir ülkeye ait hisetmezken ben... Oysa bütün savaş ve yıkımlar, mülteci doğurur yarınlara Ve kimse umutla bakamaz, geleceğe... Herşey umutsuzluğa meyilliyken ! Mülteci olmak, öyle birşeydir ki ? Hangi ülke olursa olsun, hiç fark etmez, sığınır yürek, çaresizliğinden. Yaşar Çetinkaya Malazgirt. |
Yaşamayanlarda, fikir edinir bir nebze mültecilik hakkında!
Çok güzel ve anlamlıydı dizeler. Yürekten tebrik eder,
Sevgiler, saygılar sunarım.