Annelerle HASBİHAL.
Hasbihal.
Kaç yaşındayım ben ah bile bilsem. Gençliğim bulaşık bezinde kaldı Şurada bir güzel gün gördüm desem. Bilemezsin felek nasıl kızardı. Teşi bacaklıydım ipek saçlarım Kırmızı entarim hilal kaşlarım Kapıda oynarken arkadaşlarım Kız olmak dillerin sazında kaldı Ayıptı günahtı sanki ne yapsam İnsandım nihayet çocukta olsam Eteğim uçarmış dışarı çıksam Ömrüm erkeklerin gözünde kaldı. Bahar temizlikti gelsede bana Göysümde bir sızı elimde kına Bir selam verince komşu oğluna Kabahat babamın dizinde kaldı. Biriktim içimde nereye aksam Kızım ya sizlere nasıl anlatsam Atmışlık dedeye torun sayılsam Yanağımda buse tacizle kaldı. Amca seni niye öptü dediler. Geleni gideni hepsi öptüler Yıkıldı içimde nice köprüler Her soruya cevap aczile kaldı. Büyümüş serpilmiş olmuşum dilber Ben se sanıyorum beni sevdiler Fıstık,piliç veya bomba dediler Anladım ki hayat rezil’e kaldı Bir sabah komşuya giderken düştüm Sokakta birinden yardım görmüştüm Kan revan içinde eve dönmüştüm Hafif meşrep adım taviz le kaldı. Ne sayayım kuzum çıkmıştı adım Merhamet beklerken çok dayak yedim Bir ömür boyu hep ölmek istedim Her işim kırılmış cevizle kaldı. Bari evleneyim bitsin istedim. Güya çok aradım ve zor beğendim Oda soysuz imiş nerden bilirdim Beş kardeş yüzümde beş izle kaldı. Hele şu kaynana denilen illet. Nasıl beceriyor bilemem millet Komşuda münevver evinde cinnet Kime annattıysam sözümde kaldı. Bir sen kuzum bir sen tek mutluluğum Biricik kızımdın biricik oğlum. Sende biliyorsun her şey’i malum Hayatım bir kundak bezinde kaldı. Kızı verdim istediği beye ben Daha gelmez sanıyorum o yüzden Sende bir aşk buldun gidersin evden Yıllar çizik çizik yüzümde kaldı. İnsan yaşıyorda büyümüyormuş Var olmakla işler yürümüyormuş Ben çürüdüm duygu çürümüyormuş Hayatım takvimin tozunda kaldı |