DENİZLE SOHBET
Dün yine sahili dolaştım durdum
Tek başıma üzgün,sensiz İçine dönük, yengeç gibi kabuğuna çekilmiş Denizle konuştum,dertleştim Seni anlattım saatlerce Neydi beni ona çeken Kanatan kalbimi, dağlayan yüreğimi Hani o var olmazların olmazı Gönlüm işkencede yüreğim azapta Onunla vardım onunla yok oldum Sakindi,dinledi dinledi Dalgalandı, azdı birden,hırçınlaştı Yeter dur der gibi Bu sevdanın sonu yok Sen onu unut deli gönül Acılar denizinde boğulmuşsun Martılar bile çığlık atıyor senin derdine Sanki vapurların düdükleri sevgime ağlıyor Gemiler bile yasta ışıkları sönüyor Sensiz yapamam ellere karışamam Gözüm görmez ağlamaktan Kolay değil bu sevdayı unutamam Benimki ak pak sevgiydi Sevgimdi yalansız samimi Sanki yaşanmamış bu aşk Eskimiş albümde kaldı anılar. TÜLAY*POLAT ŞİİRİME SES OLAN ŞAİR VE YORUMCU KARDEŞİM DURSUN DEMİRAY’A TEŞEKKÜRLER.NEFESİNE SAĞLIK. |
güzel bir anlatimdi hikayesi...
sunum güzeldi...
tebriklerimle...
saygilar...