Ağlayayım mı yine,
Yoksa hüküm mü giyeyim kanlı yarınlarıma?
Peki elbiselerim…?
Bahşedilen bedenime layıklar mı bu katliamda?
Söyleyemem ki üzülme diye…
Tutsak edemem senide kalbimdeki hançere…
Umudun kalmaz geleceğe,
Geçmişinse boğulmak üzere eski sevgiliyle…
Peki ellerim…?
Onlar dokunamayacaklar mı bir daha
O güzel tenine…
Aldanmayacaklar mı asla
Uslanmayan gecelerce…
Ne yaptın bana böyle?
Sustum kaldım karşında, bak!
Acılarım birikti şakaklarımda,
Dayanamıyorum nolur anla…
Gitmem lazım bu sonu görünmeyen yollarda,
Ufkundan adım adım uzak…
Peki şefkatim…?
Onu da alacak mı yanına,
Bu talihsiz kaderim?
Sanmam bundan sonra geri döneceğini…
Bekleyeyim mi seni şimdi…
Gelmeyeceğini bile bile gözlerim,
Peşinden kalbinin izini,
Seyretsin mi muhteşemliğini…
Emin ol, zamanı geldiğinde çeker giderim…
Varlığımı hissetmene izin vermeden
Arkamı döner kimsesizleşirim…
Peki yüreğim…?
Onu söküp alabilir misin yerinden?
Sana bıraksam bakabilir misin sevgime?
Güvenemiyorum ki…
Kalbimi dinleyip onunla yaşarken
Şimdi nasıl emanet ederim,
Sürmeyeceğine inanmış sevgiliye?
Neden sordun bana bunca şeyi?
Neden ızdıraplarım da yok oluşumu izledin?
Neden usulca terk ettin gidişimi?
Neden???
Cevap gelmez tabi…
Anlayamazsın, değil mi?
Yaşamamışsın gerçek aşkı içinde.
Bense sevdim seni tüm içtenliğimle…
Bana çektirdiğin kahroluşları fark ettin mi?
Sakın ağlama!!!
Öyle ya gözlerime hiç bakmadın ki…
Ağlayamazsın yokluğumda…