BİR GELİN AĞLAR

Bir yandan yağmur yağar
süzülür camlardan
bir yandan hayal kurarım
olur olmazdan
imgelere gömülürüm
basit- edilgen
hep çıkmazda yolum
içim yanar
yüreğim kanar
belki şuan İstanbul’da
bir gelin ağlar

atkuyruğu saçları
sarkıtır pencereden
tırmanmak gelir içimden örgülere tutunup
kayar gider ellerimden her seferinde
ah duyabilsem kalbinin sesini
başımı yaslayıp göğsüne
çalsam kapısını belki de açar
belki şuan İstanbul da
bir gelin ağlar

öykülerim esir alır meyhaneleri
sabırsız bekler sarhoşlar
tokuşturulan hüzündür
ağlamaya bire bir çakırkeyif havalar
şerefte unutulur şerefsizde
sözü edilmez bu saatte
hafiften bir türkü tutturulur-hesap ödenmeden
“Erzincan’a girdim ne güzel bağlar”
ağlarsa bir anam
belki birde İstanbul da
bir gelin ağlar

h.kesimoğlu