,l......
"I"
hani gün gelir de yalnızlığın gibi nedenler büyütürsün içinde değişik düşüncelere dalar benliğin bir uçtan bir uca gidersin de bir köşe dönemezsin kaybolursun, tükenirsin, bitersin hep o gezdiğin yerlerde tutsağın olur sevdaya kök saldığın bahar bir söğüt ağacı gibi salkım saçak ve durağan rüzgar öylesine bir zamanda eser ki hayat hep eğildiğin yerden kopar "II" hani gün gelir de sevme gibi nedenler büyütürsün içinde kelebekler toplanır duygularına her yeni sabah, yeni nedenler uyanır içinde güneşten önce doğarsın dünyaya sesini duyduğunda, için açılır ardına kadar için içine sığmaz taşarsın dışlarına gördüğünde, gül bahçelerine düşer sevda ellerin titrer, yüzün kızarır, donarsın anlamsızca gözlerin kısılır kirpiklerin birbirine girer taş yutmuş bakışlarınla kalırsın tozlu kitapların içine daldığında şiirlerde bulursun zamansızca kendini kuruyan bir gül sulanır içinde aşka dair sevda gülüşlerinde canlanır veya kırık bir gülümsemede kalırsın "III" hani gün gelir de aşk gibi nedenler büyütürsün içinde yavaş yavaş karanlıkların küçülür damarlarından bir hayat doğar kor ateşler gibi yanarsın anlamını bulur aşka dair yaşananlar zor yollardan geçtiğinde anlarsın işte o zaman sen de gerçek bir aşkı doyasıya yaşarsın... |
çok ara vermeyin bu kadar