AĞIR ZAMANLARGönlümün sessiz devrimiydi aşka ağıt yakışım, seni anarak. Bukle bukle düştü anlımdan yanağıma okşadığın saçlarım, yangın sancıları bırakarak. Ellerinin titreyişinde tutuklu kalsaydım. Gözlerinin yaşında bir tuz olsaydım sonsuza dek. Ne bileyim!!!! Ya da Hiç doğmasaydım keşke sensizliğin hüküm süreceği zamanlara. Ne koyu bir yalnızlık hırkası almışım üzerime. Ne derin bir sessizliğe kelepçelemişim ruhumu böyle. Bir kadın ve bir erkek hayat yolunda birlikte ölüme yürürlerdi sanırdım. Yok... Yok....... doğru değilmiş öyle.... Kaderi kaderi unutmuşum!! Biri kalır biri gidermiş..... ALEV YAVUZ 04/05/2010 |