Doğrulabilseydin, yolda yürürdün,
Ders almayanlara, tam tükürürdün,
Sen de bizim gibi kürkü sürürdün,
Dikildi taşların, geçti iş işten.

Diriltilsen tekrar aynı yaşardın,
İlk gün bize bakıp biraz şaşardın,
Gittin erken yaşta bence başardın,
Çatıldı kaşların, geçti iş işten.

Söylüyor dillerin ses vermez toprak,
Duyulsa sesiniz incinir yaprak,
Anlatıyor taşlar sessiz bakarak,
Verdin son nefesi, geçti iş işten.

Anlatsan durumu yine duymazlar,
Yazılmış kitapta açıp uymazlar,
Yaşanır keyfince kışta buymazlar,
Keskin dilin sustu, geçti iş işten,

Dünya malı yığar yüzler binlerdin,
Söyleneni masal sanır dinlerdin,
Son nefes gırtlakta sonsuz inlerdin,
Tabuta koydular, geçti iş işten.

Bir yudum su veren olmaz kapıdan,
Şeytanla birlikte çoktur sapıtan,
Örnek fabrikayız bilsek yapıdan.
Aldın son abdesti, geçti iş işten.

Hani nerde masum evlat sanılan,
Fani dünya süsü her an kanılan,
Kaç fatiha okur farklı anılan,
Örttüler üstünü, geçti iş işten.

14/08/2006

DURSUN YEŞİL