YALNIZLIĞIM BİR DE BEN
Yaz geldi ya,
Bak geldim yine kollarına.(pike’nin) Sıkıldım artık O’nun ağırlığından.(yorgan’ın) Bunaltan yoran yapısından. İnan , bunaltma, sıkma beni. Yatağımı paylaş benimle, bu yeter bana, Isıtmanı istemiyorum ki! İnan bana hatamı anladım seviyorum seni, Sende O’nun gibi olma yeter ki! *** Şimdi böyle diyorsun, Ama emin ol çok çabuk değişiyorsun. Mevsim değişecek, sen yine ona gideceksin Ben yine bir dolapta, ben yine yalnız Yüzünü dönebileceği başka biri olan adamla İşim olmaz benim *** Peki sen bilirsin ! Güzel fincanım neredesin? Uykumu kaçırdı bu ekose (pikemin deseni) Dudaklarımı dayamak istiyorum yanaklarına İçime çekmek istiyorum, İçindeki sımsıcak sevgiyi (kahve) Kupam neredesin ?Bak istiyorum seni! *** Yoo artık hiçbir şey eskisi gibi değil, Sana içimi yakarken, yine de hissettirmezdim Belki içini ısıtır diye sevgim. Her beni öptüğünde biliyordum Yine yatacağını onlarla Ama işte hem birde ümidim vardı Belki kahve uykunu kaçırırdı. Fakat hiç olmadı bu. Hep seçtin onları Ve dün kulpumu kırdın. Üzgünüm ama artık ayrıldım. *** Peki defolun hepiniz! Terliğim sende kayıpsın. Ama sormayacağım neredesin? Biliyorum sorsam çok ezdin beni diyeceksin. Pijamam ve atletim,kollarınızı üzerimden çekin Çırılçıplak bırakın beni, yalnızlığım bir de ben Onlarda sıkılıp gidecek değil ya benden KEMAL PİŞMİŞOĞLU |