HATIRLATMA
Dün yolda yürürken üçüncü katın
Penceresinden sarkan bir çocuk Üzerime tükürdü, sinirlendim. Sinirlenişim bana seni hatırlattı. Eve geldim. Hiç susamadığını bilsemde Kaktüsüme su vermeye kalktım. Elime diken battı. Canım yandı. İstemiyorum seni, ihtiyacım yok sana Git der gibiydi. Bana seni hatırlattı. Yatağıma girdim. Yarısı boştu. Bardağın dolu tarafınıda göremiyordum. Çünkü bardağın dolu tarafı bendim. Kötümserleşiyor oluşum da bana seni hatırlattı. Odanın içi sessizdi, karanlıktı Kulağımda çınlama da yok, Anmıyorsun beni biliyorum, anarken seni Ama işte bu durum bile hatırlattı bana, Sen umarsız uyurken, hasretle seni izleyişimi. KEMAL PİŞMİŞOĞLU |