SEVDAYA YENİK
Suskun bu yürek sevdaya yenik
Bir var oluşun sancısı düşmüş düşünceme Cıkmaz ki düze hayat yolu yokuş Bizim kolayımıza gelir iniş İnsan ne zaman insan olur Kolay yolu bırakıp vurur yokuşa kendini Kendini düşünmek degildir bu ızdırap yolunda Bir can bir canandır tek düşü Görmesin gülün tikenini o canan Kanamasın o gülü tutan ince narin elleri Izdırapsa vurun gam yükünü sırtıma Kadere isyan yok bu suskun bedende Düşmüşüm yola yolum yokuş Yüküm ezelden ağır Yürekse zaten yenik sevdaya |
inmesi yoran
tek yokuş
çık çık bitmiyorsun
bitme.
Çok beğendim şiiriniz çok güzeldi.Kelimeler tam oturmuş harika anlatım...