NEZAKET ADINA!
Ne ‘teşekkür’, ne de ‘lütfen’ karşılıksız kalır sanma;
Karşındaki hoşnut olur, yeter ki yürekten söyle. Zamanını, enerjini boşa harcıyorsun sanma; Harcanan nezaket olur, hepten üzülürüz böyle. ‘Rica’ etmek saygıdandır, ödün veriyorsun sanma; Karşındaki kabul eder, yeter ki yürekten söyle. Duyguları, dilekleri yere çalıyorsun sanma; Titreşen nezaket olur, hepten üzülürüz böyle. Saygıda da, sevgide de ‘sonsuzluk’ bulunur sanma; Karşındaki saygı duyar, yeter ki yürekten söyle. Sonsuzluk Allah’a mahsus, azameti kendin sanma; Yıpranan nezaket olur, hepten üzülürüz böyle. ‘Tek taraflı’ saygı, sevgi ve hoşgörü vardır sanma; Karşındaki umut eder, yeter ki yürekten söyle. Bencillik insana mahsus, aşırısı haktır sanma; Tükenen nezaket olur, hepten üzülürüz böyle. 01.05.2010 |
kisilerin bir birleri ile sohbetlerinin selamlasmalarinin sanki adam dovecekmis safhasina geldigi gergin gunlerde nasihat niteliginde algiladigim guzel siirinizi okumakdan onur duydum
kaleminiz var olsun yureginizden dostluk kardeslik sevgi eksilmesin saygilarimla