SEVENİM’e sevgiyle.
Ey sevgili sevenim.Aşkıma esir insan
Nara atıp gezinmen bendenmi sanıyorsun
Belki de kahrolurdun benim yerimde olsan
Acı çekmek bu mudur böylemi sanıyorsun
Bence tavuk gibisin bir yumurta vericen
Fevaranın ayyukta mahalle yıkıyorsun
Hani At olsan biraz görkemli ve sevecen
Tay verirde o zaman çokta vakur durursun.
Tavuktada yürek var sanma aşağıladım
Aşk er kişi işidir ve sadece kınadım.
Seven olmak kolay iş sevdirsinde Allahım
Ben de sevgi ne demek sevip öyle anladım.
Onu ilk gördüğümde uyuştu sanki beynim
Yada onda uyanan uykucunun biriydim
O ne kadar masumdu bense sanki caniydim
Yolunu kesip bir gün kalbine girmeliydim.
Ve bir sabah yayımı gerip çıktım yoluna
Bağışlayın kimsiniz ben adnan diyi verdim
Nasılda çarpıyordu içimdeki can kuşu.
Sanki iki nefeste çıkmıştım bir yokuşu
İrkilip gözlerime sorarcasına baktı
Memnun oldum diyişi bülbülden dahi hoştu.
Belki münasbetsiz bir cüretle size ben
Dün sabah aşık oldum bilemem nasıl neden
Tebessümle yüzüme bir daha bakı verdi
Ben sizi sevmiyorum dedi hiç düşünmeden
Zamanmı durdu yoksa benmi dondum dersiniz
Kaç saat kala kaldım görseniz gülersiniz.
O an şunu anladım sevda yalnız benimdi
Bidiğim her ne varsa gidişinde eridi.
Geçtiği yolu sevdim ilk defa ondan sonra
Yürüdüğü tüm yollar bir bir girdi koynuma
Varlığımı hissedip minnetle dolup taştım
Yeryüzünde ben artık O olarak dolaştım.
Uykunun kılıcından kaçtı zavallı boynum
O ne eder diyerek her meraka soyundum
Cebelleştim kendimle ve nefsimle boğuştum
Ayna imiş o sade.onda ben’i bulmuştum.
Kendi dar ağacıma kendimi astım hemen
Tebessümden bir kabir dişlerden yapıp kefen.
Geçtim nefis denilen bir sırat körüsünden
Onun mutluluğuna kurban ettim ben’i ben.