Yolun Sonu
Her gün daha çok büyüyen yalnızlığıma yine çare bulamadım dar sokaklarda...
Peşinden koştuğum tüm yalanlara ağladım bugün... Boşuna yitirdiğim zamana.... Senin için ağlamadım bugün... Senin için yitirdiğim günlere ağladım... Kaçıp giderken bir söz bile söylemeyişine... Sadece "ben "i aldım bugün yanıma.. Ne sana dair bir şeyi ne de seni... Ne yakınımı ne de tanımadığım bir simayı... Yalnızlığımda aradım bugün seni.. Kimsem sen ol istedim çünkü... Yalnızlığıma bir mum yak istedim... Tüm ümitleri saldım bugün... Umutsuzluğunda kayboldum ... Seni başka yüzlerde de aramadım başka sözcüklerde de... Seni sende aradım ben... Tüm ümitlerimi sende aradım... Muhtaç olduğum sözcükleri sende aradım... Tüm avuntularımı da... Ama belirsizliğinde kayboldular yine... O eski senden eser yoktu şimdi... Dimdik sesin , dimdik duruşun ve kararlı sözlerinde seni bulamadım bu kez... Yoruldum yine seni aramaktan... Sonunda anladım galiba... Bu yolun sonu gelmiş çoktan... |
Bu yolun sonu gelmiş çoktan... Bazen acıları cektikten sonra akıl başa geliyor...ama acı olmayınca kaybetmenin bir anlamı yok...kaleminizden inci gibi kelimeler dökülmüş yüreginize sağlık...tebrik ederim saygılarımla....